Z kawałka muszli, która została złamana i wygładzona przez fale, Patricia Urquiola zaprojektowała kolekcję siedzisk zarówno do domu, jak i przestrzeni publicznych. Jak sugeruje nazwa, widać tu silne wpływy skandynawskie z odniesieniami do Arne Jacobsena i zatoczek północnych wybrzeży reprezentowanych w długim wycięciu. Podobnie jak naturalny cykl, w którym muszla odradza się pod wpływem czasu i wody, krzesło staje się fotelem, a następnie stołkiem. Jego połamana forma i abstrakcyjna koncepcja razem stają się przedmiotem projektowania: gładkie linie, które wspierają i otaczają, są wybierane w dekoracyjnych przeszyciach w harmonii z istotą struktury krzesła. Skorupa to wielowarstwowy technopolimer; podstawa to satynowa stal nierdzewna.