Jako studentka w latach 40. Sori Yanagi towarzyszyła Charlotte Perriand w jej podróżach po Japonii, zapoznając się w ten sposób z klasyką modernizmu. Możliwe, że to właśnie wzbudziło zainteresowanie Yanagi siedzeniami, czymś, co nie istnieje w japońskiej kulturze. Nawet dziś duża liczba japońskich gospodarstw domowych radzi sobie bez jakichkolwiek siedzeń, nawet w miastach, ponieważ tradycją jest siedzenie na podłodze na matach tatami. W świetle powyższego stołek Butterfly Yanagi można opisać jako niezwykły pod wieloma względami. Projektant przyjmuje znany zachodni kształt i łączy go z techniką stosowaną przez Charlesa i Ray Eamesów, która polega na wykorzystaniu giętej sklejki do produkcji przemysłowej. Stołek jest niezwykle sprytnie skonstruowany, z dwoma identycznymi kształtami połączonymi osiowo za pomocą dwóch śrub pod siedziskiem i przykręconego mosiężnego pręta. Tworzy to kształt przypominający pod pewnymi względami torii (bramy) do świątyń Shinto, co nadaje stołkowi orientalny wygląd. Jednocześnie przywodzi na myśl skrzydła motyla, stąd jego nazwa. Stołek został nagrodzony złotym medalem na triennale w Mediolanie w 1957 roku.