Pochodzący z Włoch Harry Bertoia początkowo poświęcił się rzeźbiarstwu. Stworzył serię krzeseł i siedzeń przy użyciu technik, które znał z pracy ze złotem i rzeźbienia drutem żelaznym. Do 1953 roku rozwijał te pomysły wraz ze specjalistami z firmy Knoll, aż były gotowe do masowej produkcji. Struktura „Diamond Chair” wyraźnie oddziela różne funkcje krzesła: przezroczysta skorupa z drutu jest wygięta z kwadratowej siatki w organicznie ukształtowany diament, jak sieć zamrożona w przestrzeni, a podstawa z okrągłego żelaza obejmuje ją jak wypolerowany diament. Bertoia uważał, że jego meble przypominają jego rzeźby i wyjaśnił: „W krzesłach wiele problemów funkcjonalnych musi być rozwiązanych w pierwszej kolejności, ale zasadniczo krzesła są również studiami nad przestrzenią, formą i metalem. Przy bliższej inspekcji staje się jasne, że składają się one głównie z powietrza. Przestrzeń przepływa przez nie.”