Krzesła z włókna szklanego są rzadkimi przykładami satysfakcjonującej syntezy innowacji formalnych i technicznych. Po raz pierwszy w historii designu Charles i Ray Eames wykorzystali plastyczność plastiku do opracowania wygodnej powłoki siedziska, która odpowiada kształtowi ludzkiego ciała. Pomysł stworzenia trójwymiarowej formowanej powłoki sięga projektu z 1940 roku. Pierwotna próba wykonania skorupy ze sklejki nie powiodła się jednak ze względu na ekstremalne warunki niezbędne do formowania materiału. Dopiero wraz z pojawieniem się technologii włókna szklanego możliwe było osiągnięcie satysfakcjonujących rezultatów. Pierwsze krzesło z włókna szklanego trafiło do produkcji w 1950 roku. Po latach eksperymentów Charles i Ray Eames byli w stanie zrealizować swój cel: przemysłowo produkowane krzesło, które jest niedrogie, solidne i wygodne. Jednak ze względów ekologicznych włókno szklane budziło wątpliwości. Dzięki niedawnym postępom w technologii i materiałach, DSW może być dziś produkowany w dokładnie tym samym kształcie, ale wykonany z polipropylenu.