Z okazji XI Triennale w Mediolanie w 1957 roku Achille i Pier Giacomo Castiglioni zaprezentowali swój pierwszy prototyp Mezzadro. Stołek został zaprezentowany w swojej obecnej formie w tym samym roku we wnętrzu pokazanym na wystawie „Colori e forme nella casa d'oggi” w Villa Olmo w Como. Projektanci wykorzystali zwykłe siedzenie traktora do sprężystego metalowego siedzenia, mocując je za pomocą nakrętki motylkowej do sprężynowej łukowej stalowej taśmy używanej w traktorach do pochłaniania wstrząsów nierównego podłoża. Zwiększyli stabilność konstrukcji wspornikowej za pomocą drewnianej poprzeczki, która przypominała szczeble drewnianej drabiny. Każda z tych części wyraźnie uosabia swoje zadanie jako część funkcjonalnej całości. To, co rzuca się w oczy, to odwołanie się do metody artystycznej, której przykładem są znalezione przedmioty Marcela Duchampa lub asamblaże Pabla Picassa. Castiglioni uznali projekt za udany dopiero wtedy, gdy udało im się wyeliminować wszystkie niepotrzebne elementy i znaleźć optymalny wyraz formalny dla tej koncentracji na tym, co istotne.